Հորիցս թանկ էս աշխարհում ոչ մեկի չունեի, շաբաթը 2-3 անգամ գնում էի իրա գերեզմանին․ չէի մտածում, որ մահացած ժամանակ կարա ինձ էդքան ցավացնի, մենակ իմանաք ինչա եղել
Հերս միշտ իմ համար իդեալա եղել, սաղ կյանքս նենց եմ ապրել, որ գոնե մի քիչ իրան նմանվեմ։ Չի թողել մենք ինչ-որ բանի պակաս ունենանք, միշտ առավոտից իրիկուն աշխատելա, որ մենք անհոգ մեծանանք։ Չգիտեմ հերս իմ համար ամեն ինչ էր, ու իրա մահը անձամբ ես շատ ծանր տարա։ Մահից 1 տարի հետո պետքա կտակը բացվեր։ Բացեցինք ու … Читать далее
